Weer via www.mediavakanties.com een huisje gehuurd, op loopafstand van het dorp. Heerlijk hoor om binnen 5 minuten bij de bakker te zijn.
Klein huis, mooi en zeer efficient ingedeeld, met 3 terrassen, een "beneden" in de tuin bij het opzetzwembad, een voor de deur met uitzicht op het dorp, en een naast de keuken, waar je de schaduw kon vinden. Hadden we af en toe nodig, want op 2 slecht weer dagen na, hadden we prachtig weer, met uitlopers naar 28 graden!
Op de heenweg hebben we weer een stop gemaakt in Beaune, en geslapen bij Beaune Hotel. Ligt op loopafstand van het centrum, heeft (kleine) kamers aan de tuin-binneplaats, met een eigen terrasje. Daarbij heeft het een afgesloten parkeerplaats, fijn om daar je auto met koffers kwijt te kunnen.
Uitzicht op Gordes vanuit ons vakantiehuisje:
Het lang-gerekte huisje "was van ons".
We reden daags na Beaune met prachtig weer naar Gordes, omdat de reis zo voorspoedig verliep, hebben we de laatste 2 uurtjes binnendoor gereden, met een stop in Aubignan. Hier hebben we ooit eerder gelogeerd en wisten daar een fijn terras onder de platanen. Na koffie en bier, boodschappen doen en door naar Gordes. Het huis heeft geen eigen parking, maar op 2 min afstand is een parking, waar jij, buiten het hoogseizoen, je auto altijd kwijt kunt. Voor 10,00 kan je auto daar de hele maand staan.
Gordes ligt op/tegen een heuvel. Het is een middeleeuws stadje, ziet er prachtig uit en is voorzien van alle voorzieningen, bakkers, kleine supermarkt, groenten-delicatessewinkel, kledingwinkels, mooie hebbedingen winkeltjes, museum, kasteel, cafe's en restaurants. Tip: bij het kasteel is een prachtig cafe/terras, maar helaas super duur. Een espresso en een biertje waren 9,00, belachelijk gewoon. Normaal heb ik het niet over prijzen, maar dit loopt toch de spuigaten uit. Gelukkig zijn er nog andere terrasjes, bijvoorbeeld bij L'Encas, die ook gezellig zijn, maar normale prijzen hanteren.
Op dinsdagochtend is er altijd, een gezellige, weekmarkt.
Bij L'Encas kun je trouwens ook heerlijk lunchen, zowel buiten op het terras of binnen in het gezellige (lunch)restaurant. Ook de bediening is zeer vriendelijk. Wij hebben hier o.a. genoten van Cote de Boeuf, Bruscetta met gegrilde groenten en risotto met rode poon.
Van het huis kreeg Henk, ik drink geen sterke drank, een Elixer de Mont Ventoux, een soort Genepi, kruiden-likeur, hij vond het zalig!
Gordes:
Doordat we al meer dan 30 jaar naar Frankrijk gaan, hebben we zo onze vaste rituelen. Een daarvan is naar de markt gaan. Dit jaar waren we behalve in Gordes, ook op de markt in Cavaillon (viel tegen, groot, maar veel rommel), Bonnieux en Apt.
Verder houden we erg van slenteren door dorpjes en stadjes. Bij het office de tourisme hadden we een stadswandeling/plattegrond van Gordes gehaald. Vroeger bestond Gordes ook nog uit een "benedenstad", daar liep de rivier, waren de werkplaatsen, de wasplaats en speelde zich een groot deel van het leven af. Na een aardbeving is de rivier verdwenen, maar het dal is er wel nog, inclusief de wasplaats. Het is dalen en klimmen, prachtig tochtje door middeleeuws bestrate weggetjes. Veel huizen zijn toch nog bewoond, ook veel ateliers. Terug naar de "bovenstad" kom je langs het Theater, deels een ruine, maar in de zomer volop in gebruik.
Ook de "bovenstad" heeft nog steeds een bestrating zoals deze in de Middeleeuwen was, dus geen hakken aan, is mijn advies.
Prachtige smalle straatjes, mooie kerk, prachtige huizen en tuinen, heerlijk om doorheen te struinen.
Gordes:
Kasteel van Gordes is te bezoeken, behalve dat het een mooi, sober kasteel is, was er ook een erg leuke expositie. Heerlijk door de zalen gedwaald en al het moois bekeken.
Het klooster de Senanque
Vlakbij Gordes ligt het Klooster de Senanque, uit de 12e eeuw. Via een prachtig weggetje klim je omhoog, en dan op het einde, zie je het klooster beneden in de vallei liggen. We waren er al vroeg, om 10 uur, alles doodstil en nog bijna geen bezoekers. Tip: in de ochtend kun je individueel door het klooster dwalen, na half 12 alleen met een rondleiding door vrijwilligers (alleen in het Frans, brochures zijn er wel in allerlei talen).
Via een prachtige kloostertuin (nu alles helaas gesnoeid, want de zomer was voorbij), kom je in een winkel, informatiecentrum. Met de plattegrond en info in de hand, kun je lekker door het klooster slenteren. Omdat er nog bijna niemand was, was er een serene rust. Heerlijk.
Het klooster wordt bewoond door Cistercienzer monniken. Zij leven nog steeds volgens het ritme van de orde, 7x per dag bidden in de abdijkerk, een keer per weken praten (met elkaar) en verder werken op het land.
Aangezien de route vanuit Gordes naar het klooster een eenrichtingsweg is, "moesten" we terug via Venasque. Gelukkig zou ik zeggen, een piepklein dorpje op een rots, een toegangspoort, een pleintje met waterput en terras, bakker, ateliers en 2 restaurants. Na de rust in Senanque, was het heerlijk dat we nog steeds in zo'n rustige omgeving waren.
Hier zijn we overheerlijk gaan lunchen, bij restaurant Les Remparts. Met een overdekt en een open terras, met uitzicht over de vallei, was het hier heerlijk vertoeven. Daarnaast was het eten overheerlijk: vooraf een tiramisu van tomaat en pesto, en een tartin van tomaat, begon de maaltijd super lekker. En dat bleef zo, de hoofdgerechten, Hertenstoof en eend met ahornsiroop, waren ook overheerlijk. Creme Brulee en kaasplankje, met daarna koffie maakte de lunch compleet. Wij komen hier zeker terug, als we weer in de buurt zijn.
Via de kloof van Murs, geweldig mooie route, reden we relaxt en voldaan terug naar "huis" in Gordes.
In 1995 kampeerden we in Oppede, een klein dorpje niet ver van Gordes. Oppede is het nieuwe dorp, het oude dorp bestaat ook nog, maar daar woont bijna niemand meer: Oppede le Vieux, een echt adelaarsnest als je het zo ziet liggen tegen- en op de rotsen, met helemaal boven de kerk. Helaas was deze gesloten vanaf 1 oktober, en gedeeltelijk stond ie in de steigers. Door fundraising en bijdragen van de bewoners wordt deze kerk weer in volle glorie hersteld. Als je daar boven staat, heb je een prachtig wijds uitzicht over de vallei.
Om er te komen, moet je de auto, parkeren aan het begin van het dorp. Daarna volgt de route via terras-paden naar het dorp. Er zijn 2 restaurant-cafe's, paar galerie's in de zomer en verder alleen maar Stilte! Heerlijk. De weggetjes naar boven slingeren de berg op, middeleeuws bestraat en smal. Het is een kleine klim, maar meer dan de moeite waard. Terug op het dorpsplein kun je dan heerlijk onder de boom je drankje doen.
Menerbes
Ook een klein, mooi dorp op een rots, met uitzicht op de Mont Ventoux, Gordes en Rousillon. Maar omdat we die dag ook in Oppede le Vieux geweest waren, kon Menerbes aan al dat moois niet tippen. Toch hebben we er heerlijk rondgedwaald en genoten van het terras van de bar-tabac met het geweldige uitzicht.
Aangezien we boodschappenlijstjes hadden voor spullen van de markt en van de suup, togen we op zaterdag naar Apt. Ook hier hebben we ooit gelogeerd en het is een leuk levendig stadje, met een prachtige grote markt. Ook hier weer heerlijk geslenterd over de grote markt, terrasje met koffie en pastis, kortom: het leven is goed in la douce France.
Buiten Apt is een grote LeClerc, dus daar even de suup boodschappen ingeslagen, die we in Nederland moeilijk kunnen vinden.
Zondags hadden we een luie dag, en gingen in Gordes lunchen bij La Trinquette. Dit ligt in een steegje van het dorp. Heel klein restaurant, op de 1e etage, en 2 kleine balkons, waar je bij mooi weer buiten kunt eten en een pracht uitzicht hebt. Deze zondag was het frisjes, dus wij besloten binnen te eten. Het eten was heerlijk, Henk vooraf een pate van het huis en ik een "glaasje" tomaat , daarna een stoofpot van stierenvlees en ik reuze ravioli gevuld met mosselen, vis en garnalen. Zalig en voldaan naar huis voor een rustmomentje!
Lourmarin
Lourmarin, ook niet ver van Gordes, is ook weer zo'n stadje als op een plaatje. Als je het dorp binnenrijdt zie je gelijk het kasteel. Aangezien wij wat later op de middag er waren, hebben we dit niet bezocht, maar staat wel op het verlanglijstje voor de volgende keer. Zo te zien op de folder heeft het ook een prachtige tuin.
Wij gingen via de stadspoort het stadje in. Hier is het ook weer een wir war van oude smalle straatjes, met veel galeries, mooie en aparte kledingzaken, sieradenwinkels, cafe's en restaurants. Maar wel een stadje dat meer van de bewoners leek dan Gordes, in Gordes komen dagelijks hordes bussen toeristen en dat zag je hier eigenlijk niet. Het was heel levendig, en toch rustig, relaxt. Wil proberen volgend jaar in Lourmarin te gaan logeren.
Vorig jaar waren we voor het eerst bij Carrieres de Lumieres, in Baux-de-Provence, en dat stond bovenaan mijn verlanglijstje van dit jaar. Vorig jaar hadden ze o.a. Jeroen Bosch als thema, dit jaar Picasso, Goya en FlowerPower.
In een oude steengroeve worden op wanden, vloeren, plavonds videobeelden getoond van de kunstwerken van deze kunstenaars, gecombineerd met muziek. De sessie Picasso en vrienden duurt een half uur, de FlowerPower een kwartier. Dan even een 2 minuten durende pauze en het begint opnieuw. Tip: hou je camera de 1e sessie even in je tas en laat alles op je inwerken, er is zoveel te zien en te horen, dat "moet' je even ondergaan. Daarna ga je nog 1 of meerdere keren een sessie bekijken en kun je foto's maken e/o filmen. Het is zo ontzettend indrukwekkend, ook nu de 2e keer dat ik de steengroeve bezocht, was ik weer helemaal overdonderd. Nooit gedacht dat videokunst zo mooi kan zijn. Ik kan het niet in woorden uitdrukken. Volgend jaar "wil" ik weer, ben nu al benieuwd wat er dan te zien is.
Picasso en zijn vrienden:
FlowerPower:
Aangezien het deze dag afschuwelijk slecht weer was, de regen gutste de hele dag, gingen we na Carrieres de Lumieres naar St. Remy de Provence. Hier hebben we vorig jaar 2 weken vertoefd en weten daar lekkere restaurants te zitten. Favoriet bij ons is restaurant L'Aile Ou la Cuisse. Doordat het zulk slecht weer was, helaas niet op het terras aan de achterkant van het restaurant, maar binnen. Is ook geen straf, mooi en gezellig restaurant, met vriendelijke bediening en overheerlijk eten. Vooraf: huisgemaakte brioche en merggratin met tartaarsaus, daarna Gnocci met gegrilde varkenskotelet en een haantje met puree en truffelcreme. Het was weer hemels.
En zo vlogen de 2 weken zuid Frankrijk weer voorbij. Maar ....... nous revenons!!!
