Aangezien ik al 40 jaar verliefd ben op de Noord Franse Westkust, ging ik daar op zoek naar een huisje. Prachtige omgeving, op zo'n 4 uurtjes rijden vanuit Roosendaal.
Dit keer werd het Le Bois de Cise, een gehucht dat onderdeel is van de gemeente Ault, in departement de Somme/ regio Picardie.
Le Bois de Cise is een beboste vallei, net achter de krijtrotsen. Het was het jachtgebied van een rijke Franse familie. In 1896 verkochten zij het aan een wijnhandelaar. Hij verdeelde het bos in percelen en verkocht deze aan Parijzenaren. Van oudsher gaan Parijse familie's in vakantie's, maar ook vaak in weekenden naar de Noord Franse West kust. De afstand is kort, en je bent er helemaal tussenuit. De welgestelden wilden daar dan graag een 2e huis.
Op de hellingen van de kliffen werden prachtige villa's gebouwd, groot, groter, grootst, de meeste in Art Deco/Nouveau stijl en een hotel. Gelukkig zie je hier en daar toch ook een gewoon formaat huis, maar ik moet zeggen: je kijkt je ogen uit, bij het aanzicht van deze mooie villa's en tuinen.
PS: de chaletwoning, Villa Koune, op de fotocollage (middelste foto rechts) hierboven was "ons huis" gedurende 10 dagen.
De bedoeling was om er een mondaine badplaats van te gaan maken. Maar ... er was geen natuurlijk strand en de krijtrotsen staan bij vloed, met hun voeten in de zee. Men heeft een klein stukje krijtrots opgeblazen, waardoor er, bij eb, een soort kom is ontstaan: het strandje. Daarna brak de 2e wereld oorlog uit, en kwamen er van alle plannen voor een mondaine badplaats niets meer terecht. Ik denk dat daar iedereen tegenwoordig blij mee is, dit dorpje in het bos is zo ontzettend mooi.
Vanuit de doorgaande weg, Ault-Mers les Bains, is er een hoofdweg gemaakt door Le Bois de Cise, die eindigt bij een parkje aan zee en het strandje. Vanuit de hoofdweg zijn wat kleine straten aangelegd, die over de kliffen lopen en zo toegang verlenen aan de huizen. Elk huis heeft een naam, en dat is dan ook tegelijk het adres van het huis (i.p.v. huisnummers).
Nu is het een prachtig bos-dorpje gelegen op en in de kom van een krijtrots. Een oase van rust, en op korte afstand heb je Ault en Mers-les-Bains waar je boodschappen kunt doen, kunt gaan uit eten of naar het café/terras kunt gaan. Verder is het een prachtige omgeving, met veel leuke plaatsjes om te bezoeken, veel natuurschoon, de baai van de Somme en de 7 kilometer lange krijtrotsen kust.
Le Bois de Cise is onderdeel van een GR wandelroute. Je kunt heerlijke wandelingen maken door het bos en het dorp. Genieten van de bomen, planten, vogels, eekhoorns en al het moois van flora en fauna dat je hier tegen kunt komen. Maar natuurlijk is het bekijken van al die prachtige villa's met tuinen ook een lust voor het oog. En daarbij hoor je het krijsen van de meeuwen, en bij westenwind, op de achtergrond de geluiden van de zee. Voor mij niets mooiers denkbaar.
Als je het getijde goed kent, kun je, bij eb natuurlijk, ook via "het strand" ( alleen maar keitjes, keien, rotsen) naar Ault lopen. Tip van de wandelgids: doe hiervoor zeker stevige schoenen aan en let enorm goed op, want door de gladheid van de stenen, keien en rotsen, is een valpartij altijd dichtbij.
Saint Valerie sur Somme:
Aan de baai van de Somme, ligt Saint Valerie. Een prachtig stadje met een klein middeleeuws gedeelte en het "nieuwe" gedeelte met geweldig mooie Art Deco/Nouveau huizen. Langs het centrum, tot aan de haven, is een prachtige wandelboulevard, waarbij je zowel zicht hebt op de baai als op de prachtigste villa's. Zeker bij eb is het geweldig om over deze boulevard te wandelen, geweldig uitzicht en vergezichten. Je kunt van hieruit, bij eb, met een gids door de baai "wandelen", een soort wad-lopen zeg maar. Of je kunt een boottochtje door de baai maken.
Het stadje heeft een mooi en gezellig centrum, met leuke winkeltjes, veel restaurantjes en café, en een hele speciale chocoladewinkel. Saint Valerie sur Somme en de baai staan bekend om een speciaal soort bonbon. Een enorm groot vierkant exemplaar, wit, melk of puur, gevuld met stroperige gezoute caramel. Henk, en onze vriendinnen Ans en Anoes die een paar dagen kwamen logeren, hebben gesmuld.
Mers-Les-Bains:Op de grens van departement de Somme en Seine Maritime liggen Mers-Les-Bains en Treport. Helaas was Seine Maritime i.v.m. Corona maatregelen oranje gebied, dus naar Le Treport konden we niet. 6 Jaar geleden waren we een weekje in Mers-Les-Bains, en zijn toen, te voet over de voetgangersbrug over de rivier, naar Le Treport gelopen. Was stikleuk. Leuk stadje, met mooie vismarkt, een funicolare die je naar boven op de krijtrots brengt, vanwaar je dan heerlijk wandelend weer naar beneden kunt wandelen. Maar helaas, deze vakantie niet.
Nu is Mers-les-Bains ook prachtig, het is een klein stadje met een prachtig, beschermde woonwijk, met Art Deco/Nouveau huizen.Gelegen langs de zeeboulevard en 'haar' zijstraten. Ten opzichte van 6 jaar geleden zijn er nu nog meer huizen prachtig gerestaureerd. Twee appartement complexen uit de jaren 70 die er tussen liggen, zijn gelukkig ook opgeknapt, leuke kleurtjes gekregen, zodat het niet meer zo erg afsteekt t.o.v. de prachtige gekleurde herenhuizen.
Op het strand stonden nog enkele witte strandhuisjes die je eind oktober niet meer zult zien. Dan zijn ze opgeruimd tot volgend voorjaar. De zee kan hier nl goed tekeer gaan, bij springtij kunnen de golven zelfs over de kademuur heen klotsen.
Hourdel:
Op de kaap van de baai van de Somme ligt Hourdel. Het gehucht heeft een vissers- en jachthaven(tje), 2 café's en natuurlijk kun je hier ook vakantiehuisjes huren.
De kaap is echter bekend vanwege de grootste zeehonden kolonie van Frankrijk. Bij eb liggen ze lekker te luieren op de zandbanken, maar ook zie je zo nu en dan een koppie uit het water steken.
De 1ste keer dat we er dit jaar waren, hadden we geluk. Ik had net geparkeerd en liep naar de rand van de vissershaven, en wie kwam daar net langs gezwommen, een zeehond. Lucky me. Ik heb alleen Henk als bewijs dat het waar is, want voordat ik mijn camera te pakken had, was ie alweer onder water.
De 2e keer dat we er dit jaar waren, was het eb en windkracht 6 en woeien we bijna van het kiezelstrand. Alleen in de verte, met de verrekijker wel te zien, zagen we groepje zeehonden liggen. Door de enorme wind en de ijzige kou, ben ik vrij snel met Ans het café ingedoken en Henk en Anoes zijn nog een tijdje blijven "spotten".
Als het koud is gaat er altijd wel een borreltje in.
Ault:
Aan het begin van een avond waren Henk en ik op de kade in Ault. Hier stikt het altijd van de meeuwen, en deze was zo aardig om een tijdje op de kademuur te zitten, voordat ie weer weg vloog.
Marais Hable d'Ault:
Net buiten Ault kom je het natuurgebied Marais Hable d'Ault tegen. Dit strekt zich over 5 km kust uit tot in Cayeux sur Mer. Een prachtige kust, met "strand" van vuurstenen en aan de andere kant moerasachtig gebied, waar veel vogels hun habitat hebben. Zilverreigers, zwanen, plevieren, meerkoeten, kiekendieven, ganzen, futen, aalscholvers, meeuwen etc. Daarnaast heb je een prachtig uitzicht op de krijtrotsen kust tot in Mers-Les-Bains.
Deze lagune was tot 1766 een middeleeuwse haven. Ter bescherming van de inwoners hebben ze een dijk aangelegd, waardoor er ook land vrij kwam. Later bleken delen van dit land, door het hoge watergehalte, ideaal voor vogels en waterdieren.
De kapel van Edith in Le Bois de Cise:
In 1902 heeft de vader van Edith een kapel laten bouwen in Le Bois de Cise, ter nagedachtenis aan zijn dochtertje, die op 13 jarige leeftijd overleed. Het ligt prachtig in het bos. Een mooi en sereen plekje.
Plage de Cise met storm:
Zondags de 27ste september hadden we storm, windkracht 6 en de schuimvlokken uit zee "vlogen" door het dorp. Ans, Anoes en ik zijn heerlijk naar het strandje gewandeld en moesten goed ons best doen om op de been te blijven. Af en toe was het net of het sneeuwde, maar dat waren de schuimvlokken uit zee die door de lucht vlogen.
Foto's van krijtrotsen bij diverse weersomstandigheden:
Door alle Corona perikelen is uit gaan eten ook anders dan anders. Wij hebben ons beperkt tot een gezellig en lekker eetcafé in Ault. Saint Pierre, prachtig pandje, jaren 70 sfeer qua inrichting. Erg vriendelijke bediening en heerlijk, eenvoudig eten voor een habbekrats. Een echte aanrader.
