Grans:
Op papier zag het er al geweldig uit, maar in het echt was het nog mooier. Klein huisje (een verbouwde schuur; een Cabanon) op hetzelfde terrein als de eigenaren. De twee huizen zijn zo gesitueerd dat je elkaar niet ziet vanaf de terrassen. Bernadette en Damien waren super gastvrouw-heer. Ontzettend gastvrij, attent, gezellig, niet opdringerig. We hebben heerlijke eigen gemaakte bosaardbeienjam en Japanse mispeljam mee naar huis gekregen, een stek van een zachtgele baardiris en papaverzaadjes. Hun tuin was een walhalla, prachtig aangelegd, een zwembad, prachtige vijver, mooie planten en bloemen. Genieten was om daar te kunnen verblijven. Op zondag, bij aankomst, had Bernadette al verteld dat we uitgenodigd zouden worden voor een "grande apéritif". Op dat moment lag Damien nog in het ziekenhuis, zodra hij thuis was, zou zij ons uitnodigen. Het werd een zeer genoeglijke avond, Bernadette's en Damien's dochter en kleindochter logeerden bij hun. Heerlijke zelfgemaakte hapjes, drankjes en leuke verhalen die avond. Damien en Bernadette hebben jaren op La Reunion gewoond, en daar is Bernadettes liefde voor tuinieren begonnen. Ze hebben een huizenhoge Bouganville, een stekje dat zij van La Reunion 42 jaar geleden meegenomen heeft, toen ze in Grans kwamen wonen. Fotoalbum bekeken van alle verbouwingen van het huis en de Cabanon, de tuin, aanleg vijver en zwembad etc. Ook wilden ze graag van ons weten wat we zoal doen, en waar we overal al geweest waren in Frankrijk en elders. Het frans praten ging me best goed af, maar af en toe gingen we toch over op wat engels. Soms wel handiger.
Het huis ligt net buiten het dorp Grans. Een typisch Provencaals dorp, met een (kleine) rondweg, rond het (kleine) centrum, met links en rechts platanen, en prachtige oude huizen. Geen toeristische hylights, maar een "gewoon leef dorp". 2 Bakkers, 1 slager, 1 groentenboer, bloemenwinkel, kleine supermarkt, 1 restaurant (heerlijk eten bij Le Table de Grans), een Cave met wijn en streekproducten, 2 café's, de laatst werkende watermolen die graan maalt in de Bouche Rhone en diverse soorten meel verkoopt, een opticien, een bezorg/afhaal pizzeria en een soort snackbar. Kortom, alles voor de dagelijkse benodigheden kon je hier vinden. Daarbij na 2 keer op hetzelfde terras wat gedronken te hebben, "kende" de eigenaar ons en wist hij ook al wat we graag dronken. Vanaf 6 uur in de ochtend tot 's avonds zaten er mensen uit het dorp op het terras, 's ochtends vroeg mensen op weg naar hun werk, of naar de bakker, voor een kopje koffie, later de "oude" mannen e/o vrouwen uit het dorp om bij te kletsen en "te roddelen". Diverse keren heb ik 's ochtends als ik rond 7 uur brood ging halen ook mijn kopje koffie daar gedronken. Het was er gewoon heerlijk relaxt.
We waren van 29 mei tot 11 juni in Grans en bijna alle dagen was het 's middags boven de 30 graden. Niet echt mijn temperatuur. 's Ochtends gingen we meestal er op uit, en na de lunch lekker luieren in "thuis" in de tuin, met einde van de middag een drankje bij "ons"café in het dorp.
Salon de Provence:
Op 5 km afstand ligt Salon de Provence, een mooi oud stadje, veel winkels, horeca, prachtige straten en gebouwen, mooie grote markt etc. We zijn er 2 keer naar toe geweest om door de straten te struinen, terrasje pakken, lunchen en naar de markt. Bij de beroemde fontein is een prachtige pleintje met terrasjes en bij café des Arts kun je heerlijk lunchen.
Aan het Etang de Berre ligt Martigues, een klein havenstadje. Levendig, mooie grachten en bruggetjes, pleintjes etc. Mijn noemt het hier "klein Venetië", maar dat is toch wel echt overdreven (ha,ha). Heerlijke ochtend hier doorgebracht en geluncht met gegrilde sardientjes. Lang geleden dat ik die nog eens gegeten had. In de hoofdstraat kwamen we nog een bijzondere winkel tegen, afrikaanse dames hebben hier een winkel met Vlisco stoffen, waar ze op verzoek kleding maken, maar ook tasjes etc. Dacht even dat mijn zusje Jacqueline haar zelfgemaakte tassen e.d. hier naar toe exporteerde (ha, ha).
Saint Chamas:
Op weg naar Martigues, gingen we langs Saint Chamas, waar onze vrienden Anoes en Lard ooit met hun fam gelogeerd hadden. Klein plaatsje aan het meer, met prachtig aquaduct (helaas nu in de steigers).
Piep klein dorp gelegen tegen een heuvel. Doodse stilte, kleine steegjes, prachtig uitzicht op het Etang de Berre, en 1 restaurant, waar we heerlijk geluncht hebben: verse tagliatelle met konijn-paddestoelenstoof. Zalig.
Eyguires:
Niet ver van Grans ligt Eyguires, ook weet zo'n typisch Provencaals dorp. Heerlijk door het dorp geslenterd, tentoonstelling bezocht met werk van basisschool leerlingen. Was erg leuk.
Les Baux de Provence - Carrieres des Lumieres:
Als we in de buurt zijn, kunnen we het niet laten om hier naar toe te gaan. Het was nu 3 jaar geleden dat we er voor het laatst waren (ivm Corona perikelen), en we verheugden ons er weer op. Ivm de drukte en de weinig parkeerplaatsen, hadden we besloten er met openingstijd te zijn; 09.30 uur. Nou dat blijven we voortaan doen. Heerlijk, nog maar weinig mensen in de oude steengroeve, optimaal genieten van het moois. Dit jaar was het thema: Venetië en haar geheimen en Yves Klein. Persoonlijk vind ik de foto's van de werken van Yves Klein die ik gemaakt heb, mooier dan afgebeeld op de immense muren e/o vloeren in Carrieres des Lumieres. Doordat Yves Klein veelal met 1 kleur werkt, kwamen zijn kunstwerken (vond ik) niet helemaal tot hun recht. Hieronder een kleine impressie van Venetië:
Tussen Martigues en Fos sur Mer:
Op weg van Martigues terug naar Grans, kom je tussen Martigues en Fos sur Mer heel wat water tegen, Etang de Berre en "haar uitlopers". Hier kwamen we een flamingo's tegen. Tientallen bij elkaar, en verder scholekster, zilverreigers en diverse steltlopers. Was prachtig.
Beaune Hotel in Beaune:
Op weg naar het zuiden, logeren we al jaren in Beaune Hotel. Klein familie hotel aan de rand van het centrum. Prachtig oud gebouw rondom een "cour", met afgesloten parking en heerlijke terrasjes bij de kamers op de begande grond. Bij aankomst bleek dat zij tijdens de "Corona periode" flink verbouwd hadden. De kamers op de begande grond zijn met 1 1/2 meter uitgebouwd, nieuwe badkamers met grote inloopdouche, nieuwe bedden en een zitje en de terrasjes en de beplanting waren ook vernieuwd, het ziet er prachtig uit. Het leuke hier is ook, dat de eigenaresse je kent als je komt en na een gezellig welkom en een praatje over de afgelopen 2 jaar, lekker naar het centrum gelopen om heerlijk te gaan eten bij Brasserie Carnot.
Met eigen parkeerplaats😉
