woensdag 5 juni 2019

2019 Mei Noord Oost Sicilie

Het was weer zover, we vertrokken op 11 mei voor 3 weken naar Sicilie. De 1ste week een appartement in een oude villa in Patti Marina. "Spannend" voor ons, want wij huren eigenlijk altijd vrijstaande huisjes. Helaas heb ik die in Patti Marina niet gevonden, misschien ook doordat we dit jaar deze 1ste week in een dorp/stad wilden verblijven en niet buiten de bebouwde kom.



Villa Chelia ligt recht tegenover de zee, deze villa is een van de oudste villa's van het dorp en is al generaties in handen van de familie Adorno. Op de 1ste etage van de villa woont Massimo Adorno samen met Susanne Falkenberg, op de benedenverdieping zijn 3 appartementen: 6, 3 en 2 persoons. Het is gelegen in een prachtige tuin, en het huis is driekwart voorzien van een overdekte verranda. Dat laatste was deze week erg fijn, want we hadden (voor het eerst in 10 jaar) matig weer, met vooral regen in de ochtenden. Ons appartement was ruim en comfortabel, maar het heeft niet zo'n goede geoutilleerde keuken (voor ons niet erg, want wij koken niet vaak zelf), en het duurt "uren" voordat het water warm is om te douchen. Op het terras van de verranda staan diverse zitjes en ook in de tuin zijn prachtige plekjes om te zitten. Je deelt natuurlijk wel de verranda en de tuin met de eventuele andere gasten. "Gelukkig" hadden we de 1ste 5 dagen verranda en tuin voor ons alleen, en de Ierse gasten die daarna kwamen, waren gelukkig zeer aardig. 



We hadden het al voor vertrek op de website gelezen, en het was inderdaad echt waar. Er wonen 100 landschildpadden in de tuin van Villa Chelia. Een deel van de tuin is voor hen afgebakend, waar ze naar hartelust kunnen rondlopen, eten etc. En als het niet regende waren ze ook erg actief, altijd in beweging. 
Ofschoon het appartement, de tuin en de gastvrouw/heer heel fijn waren, zullen we hier denk ik niet terugkeren. Je hebt nl, als je buiten zit, enorm veel last van het verkeer. Aan de voorkant van het huis hoor je het doorgaande verkeer van de SS113, en aan de zeekant het verkeer dat het dorp in komt. Vooral voor mij, te veel herrie. Jammer, want op loopafstand heb je bakkers, pizzaria, restaurants, kruidenier, supermarkt. Het was heerlijk dat we alles te voet konden doen.

Tips Patti Marina: 
Antares: bakker: brood en gebak, bar, terras, lunchroom, eetcafe, afhaalmaaltijden. Super fijne "tent" waar je voor je ontbijt broodjes kunt halen, je kunt er gaan koffiedrinken (eventueel met taart), pizza's, pasta eten, en dat is allemaal werkelijk overheerlijk. De bediening is super aardig, en na 2 keer kennen ze je al. Extra leuk, Antares lag op 3 panden verwijderd van Villa Chelia, dus je bent er zo.
Zeneli: super bakker, met heerlijke diverse broden en daarnaast allerlei "broodhapjes", zoals met olijven, spek en olijven, kaas etc. Op 5 minuten lopen van Villa Chelia.

Minder mooi weer, geeft wel mooie luchten!


Brolo centro historico:

Brolo is een kleine stad aan zee, ten westen van Patti Marina. De weg er naar toe, over de door mij zo geliefde SS113, is prachtig. Mooie uitzichten over zee, kronkelige 2 baans weg, hoge rotspartijen, prachtig. Brolo heeft, zoals veel dorpen en steden hier, een oud en nieuw gedeelte. Het oude historische centrum is klein en ziet er wat verlaten uit, ofschoon je kunt zien dat de huisjes in de kleine straten bewoond zijn. De ruine van het kasteel is helaas niet te bekijken, jammer, je had daar vast een spectaculair uitzicht over zee. Wel konden we een deel van een open galerij bewandelen. 
Aangezien het oude centrum heel klein was, en het nieuwe niet zo interessant, reden we van hieruit naar:

Piraino:

Een klein prachtig mooi dorpje hoog in het achterland van Brolo. Via een lange kronkelende weg kom je boven bij het dorpje aan. Het is slim om te parkeren bij het kerkhof/ ruine Franciscaner klooster. In het dorp zelf is weinig plek om te parkeren en het is maar een paar minuten lopen naar het "centrum" van het dorpje.


Aangezien het lunchtijd was, en wij ook wel trek hadden, zochten we een restaurant. Bij de plaatselijke kruidenier ging ik vragen naar cafe/restaurants in het dorp. Een klant in de winkel vertelde dat er alleen een cafe was, maar dat je er wel iets kon eten. Zij wilde ons graag brengen. 

Gezellig, beetje keuvelend, gingen we op weg. Het cafe was nog geen 100 meter van de kruidenier verwijderd, hadden het niet kunnen missen, maar samen was wel leuker. Ze ging ook mee naar binnen en deelde de kroegbaas mee dat hij voor ons iets te eten moest maken. 
Hij kon voor ons een soort wraps maken met ham, kaas en tomaten, vertelde hij ons. Prima, we zijn op het prachtige terras gaan zitten, en genoten van het uitzicht en later van de "wraps", ze smaakten heerlijk.



Pane e Vino: Locanda (gemeente Patti), gelegen op de weg naar Tindarie:



Delicatessewinkel en trattoria Pane e Vino, hier is geen menukaart, maar je krijgt gewoon veel eten (boeren keuken) voorgezet. Menu bestaat uit wijn, water, heel veel antipasto gerechtjes, daarna gegrild vlees, grappa en likeur, en koffie met eigen gemaakte koekjes. De antipasto gerechtjes waren hemels, te veel om op te noemen, maar o.a. diverse kazen, diverse vleeswaren, olijven, gemarineerde gedroogde tomaten, bruscetta, overheerlijke hete gesmolten kaas in een kommetje. Ze bleven maar brengen. Je kunt je voorstellen dat we niet alles op konden, jammer van al dat heerlijks. De vleesschaal, gegrild op open vuur,  bestond uit o.a. lamskarbonades, spek, worstjes, stukken entrecote etc. "Vol" en voldaan rolden we van tafel. Was een heerlijke manier om een regenachtige dag door te brengen. 

Milazzo en Capo Milazzo:
Milazzo is een kleine stad op een schiereiland, hier vandaan vertrekken de boten naar de Eolische eilanden. Het centrum is klein, heeft mooie winkels, een pracht boulevard langs zee en de vissershaven, kasteel, oudheden museum en een super restaurant: Toto passami L'Olio. Dit keer geen boerenkeuken maar verfijnd Siciliaans eten


Onder andere: krokant brood met artisjokken pasta, siciliaanse zwarte truffel en notenkruim, garnalentaartje met sambuca, involtini van zwart Nebrodi varken, spagetthi met zonnevis en kleine tomaatjes, citroencreme. Super enthousiast team in dit restaurant, ze willen je graag verwennen met hun mooie en overheerlijke gerechten. Het was meer dan verrukkulluk.
Een echte aanrader als je in Milazzo bent.

Voordat we gingen eten (op het einde van de zeeboulevard heb je aan de Via Croce a Mare een ruime parkeerplaats en van daaruit zijn we heerlijk langs de boulevard geslenterd richting centrum. Door de winkelstraat geslenterd, terrasje gepakt voor koffie en een minitaartje:


daarna door naar het museum voor oudheden

 
               

Foto's boulevard en centrum Milazzo:


 

 






Na het eten zijn we naar Capo Milazzo gereden, prachtig weggetje naar het einde van het schiereiland. Vanaf de parkeerplaats bij een paar terrasjes, loopt een voetpad naar de punt van het schiereiland: Capo Milazzo. Het was nog doodstil, maar een paar toeristen net als wij aan de wandel. Prachtige vergezichten over zee en de Eolische eilanden. Super, super mooi, alleen hiervoor is het al de moeite waard om naar Milazzo te gaan (en natuurlijk dan ook het restaurant Toto Passami L'Olio te bezoeken).


                                                         

                  

Op Sicilie is een snackbar iets anders dan bij ons. Niks mis met een fritetent zoals bij ons, maar hier tref je ander eten aan. Porto Marina in Castel di Tusa is er een, maar we kwamen er ook een tegen in Patti: 

NonnA'dele



Adele kookt en haar man serveert en bedient in het cafe/snackbar. Een verschil met Porto Marina: hier krijg je het eten opgediend op een plastic bord. Jammer, maar doet niets af aan de smaak. We zijn er 2 keer wezen lunchen en het was beide keren overheerlijk!!!
Er is een vitrine waarin antipasto- en pastagerechten staan, je kiest uit wat je wilt, en Adele gaat het voor je bereiden. Tevens kun je in plaats van daar eten, het ook mee naar huis nemen.
Zowel Adele (heeft wel een norse blik, net als op de foto, maar is super aardig) als haar man zijn erg vriendelijk.
Zeker een aanrader als je in Patti bent.

De week in Patti Marina was voorbij en we gingen op weg, voor 2 weken, naar "mijn paradijs": Casa Canale in Castel di Tusa



Castel di Tusa in volle glorie. Deze foto is niet gemaakt door Henk of mij, maar is gemaakt door Pino Alfieri. Dank aan Pino dat ik deze foto van hem kreeg. Ben er erg blij mee, het is een echte beauty van een foto.

Via de SS113 reden we op ons gemakje naar Castel di Tusa, waar we met lunchtijd aankwamen. Bij Porto Marina wachtte ons een warm welkom door Pino, Nunzia, Cris en Epy. Heerlijk om onze vrienden weer te zien en te spreken. Na een hoop geknuffel en uitdelen van cadeautjes gingen we op terras zitten en lieten het ons smaken. Kok Nunzia maakt de heerlijkste gerechten, antipasti en ook pasta's. Pure verwennerij. Onderaan dit blog plaats ik foto's van wat we zoal gegeten hebben. Eten is tenslotte een belangrijk onderdeel van onze vakantie.

Toen we bij Casa Canale aankwamen was er een verrassing: een verrandadak op het grote terras! Super fijn zou de komende 2 weken blijken, want we hebben geregeld een bui gehad, en nu kon ik toch lekker buiten zitten. Daarnaast was het "bordes-terras" zoals ik het noem vergroot. Super mooi en nu kun je vanuit dit terras het kasteel in Castel di Tusa zien. Maar er was nog een verandering: een nieuwe badkamer, prachtig, met een regendouche. Ik vind m vooral mooi, maar douchen bij Casa Canale doe ik toch het liefste in de tuin/ de buitendouche, met warm en koud water. Hier word ik altijd zo blij van, super mooi uitzicht en totaal verfrissend!

Compilatie-foto van de nieuwe dingen in/rond Casa Canale







Heerlijk zo'n groot terras met overkapping, houdt niet alleen de regen tegen, maar is ook heerlijk om in de schaduw te zitten.

Om in Casa Canale te zijn is meer dan heerlijk, genieten van de grote tuin, de terrassen, het zwembad (dit jaar weinig, omdat het niet echt warm was) de vergezichten en de zonsondergangen. We krijgen er niet genoeg van, hoop niet dat jullie het saai gaan vinden om alweer hier foto's van te zien.



Wat je zelden ziet op Sicilie zijn regenbogen, op vrijdagochtend 31 mei 8 uur 's ochtends.


Restaurant Tip: 
Al Punto: restaurant aan zee in Castel di Tusa. Francesco kookt verrukkulluk, vooral visgerechten, maar ook vegetarisch en op verzoek vlees. Behalve dat het eten heerlijk is, is Francesco een zeer vriendelijk man, en ligt het restaurant op een pracht plek: uitzicht op zee.


Tusa: mijn favoriete plekje om even boodschappen te gaan doen, hier heb je 2 supermarktjes, 2 slagers, winkel van sinkel, bloemenwinkel, paar terrasjes en restaurants en helemaal boven op het hoogste punt van Tusa heb je bar Belvedere, met een geweldig mooi uitzicht. Zowel uitzicht op zee, als uitzicht op de heuvels, het dal, de calvarie en het klooster.
Daarbij is de eigenaar van Belverdere hartstikke aardig en ligt het terras super rustig. Hier vertoeven wij ook graag.

Foto's vanaf terras Belvedere, Tusa:


Zomaar wat foto's bij en rond Casa Canale, Castel di Tusa en Tusa:

               

                       



 

Het zijn altijd heerlijke avonden als je bij en met vrienden mag eten.
De Familie Patti is altijd zo lief om ons uit te nodigen op campagne te komen eten. Vreselijk gezellige avonden met de hele familie en daarbij ook overheerlijk allemaal.

Cristofaro Alfieri heeft ook een huis op campagne en daar waren dit keer met de broer van Cris,  schoonzus, vriendin en vrienden. Ook hier weer heerlijk eten en erg gezellige avond gehad.

We gaan ze allemaal missen komend jaar.



Op zoek naar een olijfhouten plank kwamen we via Epy Constanza (vriend) in contact met Pietro Matassa uit Tusa. Pietro heeft als hobby: houtbewerken. In zijn werkplaats stonden prachtige kunstwerken, zoals een klok, een Siciliaanse miniatuur koets, een kalender, en dat alles van (olijven) hout. Bovenstaande plank heeft Pietro voor ons glad geschuurd en in de olie gezet. Thuis gekomen de plank op het desbetreffende bijzettafeltje (voor in de tuin) gelegd en kijk hoe mooi!

Wij zijn er zoooooooooooooooooooooo blij mee, dank je wel Pietro, voor dit prachtige cadeau.

Nieuwe tip dit jaar: Restaurant in Tusa:
Le Giare: Piazza Trento e Trieste 9 Tusa. Heerlijke pizza's en pasta's, piepklein restaurant met heerlijke gerechten. Komen volgende vakantie zeker terug.
Naast het restaurant ligt het cafe van de broer van Le Giare: Maurizio. Hier kun je heerlijk koffie/bier/fris/wijn drinken en ondertussen genieten van de "oude" mannen van Tusa die zitten te kaarten en kletsen. Heel gezellig. 


De "beloofde" foto's : waar we allemaal van gesmuld hebben deze 3 weken:

 


 


 

                                           
Het was weer heerlijk om op Sicilie te zijn, heb mijn hele hart verpand aan dit prachtige, mooie eiland met z'n gastvrije en lieve mensen. Gelukkig weet ik nu al dat we in mei 2020 weer terug gaan!!!