zondag 19 juli 2015

1990 - 2008 Frankrijk: Courcelles: een plekje om tot rust te komen

Het begon allemaal in 1990. Voor het eerst zouden we niet gaan kamperen met eigen tent en zochten we een caravan te huur op een kleine camping. In de Volkskrant stond een kleine advertentie: tourcaravan te huur op een minicamping, La Roche Mourand, in de Limousin, Frankrijk, geen animatie. Dat klonk goed. Riet, de dame in kwestie, die ik aan de telefoon had, was gelijk heel duidelijk. Het was een minicamping in een niet toeristisch gebied. De camping lag in een dal, had geen warm water douche en het toilet werd doorgespoeld met een emmer water uit de beek. Dat ik 2 weken wilde boeken leek haar wat veel voor jonge mensen, wij waren toen 31 en 27 jaar, en ik liet me ompraten en huurde voor een week. De 2e week die we hadden huurde ik een chalet in de alpen, daarover vertel ik alleen dat het erg tegenviel. De rest kun je zelf invullen.
Wij vertrokken met z'n drietjes, Henk en ik en onze vriend Roger. Bij Fourneaux ging we de doorgaande weg af, een smalle weg op langs de rivier de Creuse. Het was al niet druk, maar nu werd het echt stil, je hoorde alleen de rivier en de koeien in de wei. Courcelles (op 14 km afstand van Aubusson) bleek een "dorp" van 1 1/2 straat met een aantal boerdijen. De doodlopende straat moesten we in, en gelijk bij een groene Nederlandse brievenbus rechts een niet verharde weg inslaan. Deze liep vrij stijl naar beneden, daar aangekomen stond een bord "property prive". Waren we wel goed, het was geen weg meer, maar een zanderig pad met gras en en overal bomen en een beekje dat je hoorde stromen. Paradijselijk zag het er uit. Toch klopte het, Riet en haar man Adriaan verwelkomden ons bij hun watermolenhuis. Na wat heen en weer gepraat gingen zij ons voor naar het weitje waar het terrein van de "beneden" camping was, naast hun huis was ook een campingterrein. Een open plek omringd door bossen en de beek en op het einde van het terrein een huisje net als een pannenkoekenhuisje. Prachtig gewoon.
Riet en Adriaan bleken jaren geleden het watermolenhuis gekocht te hebben, met al het land (en bos) dat daarbij hoorde. De vele familieleden en vrienden die hen bezochten brachten steeds vaker een tentje of caravan mee en zo ontstond een camping a la ferme. Alleen open in de 6 weken zomervakantie, want Riet en Adriaan woonden in Drenthe en werkten allebei in het onderwijs. Op het beneden campingterrein stonden 2 tourcaravans voor de verhuur en het pannenkoekenhuisje (was ooit een turbinehuisje voor het watermolenhuis). Die zomer was er maar 1 caravan en het huisje verhuurd, en stond er 1 tent op het terrein. Giga veel plek, veel rust, het was net of je alleen op de wereld was. Heerlijk liggend in het gras, luisterend naar de beek en het geroep van buizerds die boven aan de hemel vlogen. Henk en Roger doken het bos in om dood hout te sprokkelen voor het kampvuur van de avond. Het toilet was een klein houten gebouwtje dat aan de andere kant van het bruggetje lag. Een emmer aan een touw, waarmee je water uit de beek moest scheppen om door te spoelen. Een ander klein houten gebouw met wasbak en koud water douche, vanuit je douche kon je, met de deur open, zo het bos inkijken. Super, alleen dat water .... zo koud. Het jaar erna hadden we een douchezak gekocht en die lieten we overdag warmen in de zon. Je had niet veel water om mee te douchen, maar het was in elk geval warm. Jaren later kwam er een douche met warm en koud water en een waar toiletgebouw. Een beetje comfort wilden de meeste gasten wel.
Courcelles, het plekje en Riet en Adriaan, is gedurende 10 jaar ons rustpunt geweest op het einde van de zomervakantie. Onze laatste vakantieweek brachten we daar steeds door. Ooit gingen we ook wel eens onze eerste week, maar dat hebben we toch maar veranderd, want dan gingen we gewoon niet meer weg. En bleven 2 of 3 weken luieren in deze rust-oase. Al die jaren kwamen we met onze, inmiddels aangeschafte vouwwagen, naar Courcelles. De 1e jaren konden we brood halen in Fourneaux, op 8 km, maar die sloot helaas en ging de reis naar Aubusson, op 14 km van Courcelles. Je was even onderweg, maar de rit langs de Creuse (neem deze route en niet die via Blessac) , langs de weilanden met koeien en schapen en als je vroeg was zag je wel een hertjes, was een paradijselijke weg. 
En zodra je weer terug " thuis" was, hoefde je alleen maar te genieten van het geluid van de beek, het ruisen van de bomen en de rust. De wereld leek niet groter te zijn dan dit plek, want er waren geen geluiden van verkeer of wat dan ook. Al die jaren die we hier hebben mogen doorbrengen, worden nog steeds gekoesterd. Nadat Riet en Adriaan met pensioen waren, zijn ze permanent gaan wonen in het watermolenhuis. Daarnaast werden 2 kleine huisjes aan de doodlopende weg omgetoverd tot vakantiehuisjes en later werd de hooischuur omgetoverd tot een waar woonparadijs, waar zij nu permanent wonen. De 1e jaren van hun pensioen hadden ze een schapenkudde. Dit bracht het nodige werk met zich mee, daarnaast bleven ze ook altijd klussen in en om het huis en op het land. Nadat de hooischuur omgetoverd was tot woonhuis, hebben ze na beraad het watermolenhuis met een groot deel van het land, inclusief camping verkocht. Tot groot verdriet van ons. De twee vakantiehuisjes zijn ook verkocht, maar hun vrijstaande buurhuis Les Volets Rouges dat ook van hun is, en jaren gehuurd werd door een oude dame, is inmiddels opgeknapt tot een prachtig groot vakantiehuis. Hier hebben we ook eens een week doorgebracht en ook eens een paar dagen in een van de kleine huisjes. Super leuk, maar als je zoals wij, jaren op het meest idyllische plekje van de Creuse hebt gelogeerd, is dat toch heel anders. Zeker zullen we zo nu en dan terugkeren, al is het maar om weer eens gezellig met Riet en Adriaan bij te praten. Door de vele jaren dat we hier de zomer doorbrachten, de vele gesprekken met elkaar, lief en leed gedeeld, zijn we erg verknocht geraakt aan elkaar.  

Helaas heb ik geen digitale foto's van ons droomplekje. Toen we de digitale camera kochten was de camping al gesloten. Daarom alleen maar een paar foto's bij dit stukje over Courcelles en de Limousin, in de periode nadat de camping al gesloten was. Zijn gemaakt toe we in het huis Les Volets Rouges logeerden.



Het "turbine"huisje dat te huur was op camping La Roche Mourand

                             
douchegebouw                                                                            beek door de camping
      
Bovenstaande foto's zoals de "camping" er nu uit ziet

De Limousin is vooral een streek waar kleine weggetjes en riviertjes het hoofdbestanddeel zijn van de streek. Toeristen trekken hier niet massaal naar toe, waardoor je optimaal kunt genieten van de rust en de schitterende natuur. Je kunt hier kilometers rijden zonder iemand tegen te komen, nou ja niemand, waarschijnlijk alleen een boer op een trekker.
In dit deel van de Limousin, de Creuse, heb je veel riviertjes, meertjes en vennen, een gebied vol natuur. 

Huizen aan de Creuse in Aubusson


Aubusson is de grootste stad in de regio, en heeft dan ook een regionale functie op gebied van winkels, horeca, ziekenhuis, gemeentelijke en provinciale kantoren. Het oude mooie stadje is beroemd om z'n gobelins/tapijten. Deze kun je o.a. bewonderen in het museum of in een van de galeries of werkplaatsen.
Het centrum is klein maar heeft leuke winkeltjes, galerie's, bakkers, slagers, supermarkt, cafe's en restaurants. In het weekend rond 21 juni, La Fete de Music, is het altijd feest. Muzikale optredens op diverse plekken in de stad en vaak ook een concert in de tuin van het theater.


Oude centrum van Aubusson

Courcelles ligt een beetje in het midden tussen Limoge en Clermont Ferrand, beiden op ongeveer 1 1/2 uur rijden. Clermont Ferrand hebben we nooit bezocht maar Limoge wel, mooie stad, beroemd om haar porselein.


Andere tips in de buurt:
Ahun, een klein plaatstje in de buurt heeft een prachtig spoorviaduct, gebouwd door Eifel. 
Bourganeuf, prachtig gelegen op een heuvel is dit stadje niet van Aubusson, met een gezellige kern en een mooie weekmarkt.
Felletin, heeft de (voor ons) de mooiste markt van de regio. Helemaal dwars door het stadje, met ook veel kleine kraampjes met lokale producten. Het hoogtepunt is het cafe op het marktplein. Gerund door een aantal oudere mensen, waar iedereen zijn/haat koffie, wijn of pastis komt drinken. Het is een groot cafe met het toilet nog buiten op de coer gelegen. Bij mooi weer kun je heerlijk buiten zitten. In Felletin hebben ze ook de vriendelijkste mensen in het plaatstelijke VVV kantoor. Er is veel informatie te verkrijgen, mooie brochures en folders over van alles wat in de buurt. En vraag de agenda l'ete: hier staat voor de hele zomer in wat er te doen is op cultureel en muzikaal gebied.
Moutier-d'Ahun, een klein plaatsje prachtig gelegen aan de Creuse met een middeleeuwse brug. Er is een hele mooie Romaanse kerk, overblijfsel van een Bendictijnerklooster, met prachtig mooi barok houtsnijwerk.
Masgot, een beeldhouwers dorpje. Alle huizen zijn versierd met beelden in en om het huis, in de tuinen. Het is bijna een openlucht museum.
Evaux-les-Bains, een kuuroord. Prachtig vergane glorie waar mensen vroeger en nu nog komen om te kuren, het stadje heeft 30 bronnen. Pittoreske omgeving, een waar rustoord.
Argenton sur Creuse: geliefd bij impressionisten zoals Monet. Hij heeft hier een tijdje gewoond en gewerkt. Mooi stadje gelegen aan die geweldig mooie Creuse.
Nohant, hier heeft de schrijfster George Sand lange tijd doorgebracht. Het huis is nu een museum, met in de zomer vaak lezingen en andere activiteiten.
Uzerche, prachtig mooi middeleeuws stadje. Is wel ff rijden vanuit Courcelles, maar het is wel de moite waard.
Plateau de Mille Vaches, een plateau, hoog gelegen met veel water en heide. Prachtig wandelgebied.
Oradour sur Glane, dorp als monument van de waanzin. Bekend vanuit de 2e wereld oorlog is een monument dat je zeker moet bezoeken. Een totaal verwoest stadje, waar een SS eenheid een enorm bloedbad heeft aangericht. Toen de Gaulle dit zag besloot hij dat het dorp zo moest blijven, als herinnering en waar de impact van de oorlog nu nog steeds voelbaar is. Het is een beklemmende en indrukwekkend plek. 
In de Creuse kun je wandelen, fietsen, mountainbiken, zwemmen in een van de meren, kortom genieten van het buiten zijn. Er is op ongeveer half uur/ drie kwartier rijden het grote meer van Vassiviere. Hier kun je watersporten, zwemmen en een klein museum bezoeken. Een prachtig plek, met mooie strandjes, waar het zelfs in het hoogseizoen nog niet giga druk is. Wat ook mooi is om te doen, hebben wij gehoord, is om het meer heen fietsen. Prachtige route die ook voor onervaren fietser goed te doen is.
In Aubusson, waar de Creuse doorheen stroomt, kun je kanovaren, deze zijn te huur bij de camping. Deze ligt aan het einde van de stad, aan de Creuse. 

Restauranttips:
Blessac: Logies Relais des Forets, een hotel restaurant van de oude stempel. Maar helemaal niets mis mee. Heerlijk degelijke kost, (soms te) grote porties. Echt verrukkelijke eigen gemaakte pate als voorgerecht. Het voorgerecht van potje St. Jacobsschelpen in sjalotjes-room-saus is voor mij een ruim hoofdgerecht en echt zalig. Vaak hebben ze zelf gemaakte taart als toetje, zeker doen! Madame, de eigenaresse is wat stug, maar echt aardig. Je krijgt geen prachtig opgemaakte borden, maar ouderwetse schalen met eten op tafel gezet. Het heeft iets kneuterigs, maar het is er echt heel lekker. 
Moutier-Rozeille: Au Petit Vatel, een hotel restaurant met een wat verfijndere keuken dan des Forets. Een aantal jaren geleden is het verbouwd, en eigenlijk is dat jammer. Het straalde een bepaalde ouderwetse grandeur uit en zag er allemaal heel mooi uit. Nu is het restaurant gemoderniseerd. Ook mooi, maar bepaalde sfeer is weg. Bij mooi weer kun je aan de zijkant buiten eten.
Aubusson: Lion D'Or, Le Lissier: beide goede restaurants met een mooie kaart, gelegen in het centrum van Aubusson.

Heb je interesse om het huis Les Volets Rouges te huren, neem dan contact op met Riet e/o Adriaan Naron via een van onderstaande sites:
http://voletsrouges.weebly.com of https://www.gites.nl/vakantiehuizen/limousin/creuse/saint-medard-la-rochette/les-volets-rouges-11156
Op deze sites vind je ook informatie over de regio en wat te doen. 



De laatste keer dat we op de camping waren, juli 2004. Samen met Martin en Ans namen we afscheid van dit paradijselijk plekje. Maar zoals je hierboven hebt kunnen lezen, Courcelles bestaat nog en Riet en Adriaan wonen nog in hun prachtig verbouwde hooischuur.

                                               

Geen opmerkingen:

Een reactie posten